جرایم پزشکی از راه دور ناشی از سلامت الکترونیکی

پزشکی از راه دور (تله مدیسین) چهرۀ نوینی از طبابت است که در زمینه های گوناگون می تواند یاری رسان طبقات مختلف جامعه بشری باشد. هدف اولیه از اختراع این تکنولوژی، حمایت از بیماران در معرض خطری بود که به دلایل مختلف دسترسی سریع و به موقع به امکانات خاص پزشکی برای آنها مقدور نیست. سیطره ی این فناوری از مشاوره ها و ویزیت های از راه دور تا انواع عمل های جراحی از طریق سیستم های الکترونیکی را دربر می گیرد. این فناوری همان طور که فرزند دو رشته پزشکی و it است، جرایم پزشکی و it را نیز در هم ادغام کرده و تأثیر جرائم پزشکی را به وسعت اینترنت درآورده است. اهم خطراتی که بیماران را در استفاده از تله مدیسین تهدید می کند، کنجکاوی افراد، سوءاستفادۀ هکرها و گروه های تروریستی در این زمینه است. این افراد به طرق مختلف از قبیل دسترسی و افشای اطلاعات سلامت اشخاص، جعل عناوین خاص پزشکی، خرابکاری در سیستم های الکترونیکی، انتقال ویروس به شبکه های اینترنتی و استماع غیرمجاز ارتباطات، در پی اجرای مقاصد نامشروع ذهنی، اقتصادی یا سیاسی خویش هستند. این پژوهش ابتدا به بیان خطرات و جرائم بالقوه پزشکی از راه دور پرداخته و سپس با مطالعه ی قوانین جزایی ایران (اعم از قانون مجازات اسلامی، قانون تجارت الکترونیک، قانون جرائم رایانه ای) پاسخ جزایی این نظام حقوقی را در برخورد با این جرائم مورد بررسی قرار خواهد داد.